
.
Aυτό το άρθρο προέρχεται από το site: Rock 'n Metal Whisper http://cratermusic.blogspot.com/#ixzz13yoBRv6f
Aυτό το άρθρο προέρχεται από το site: Rock 'n Metal Whisper http://cratermusic.blogspot.com/#ixzz13yoBRv6f
Το βίντεο είναι σκηνοθετημένο από τον John Hillcoat. Απολαύστε:
|
Πόσο επηρεαστικός θα μπορούσε να φανεί άραγε ο Dan Deacon σε μία νεοσύστατη μπάντα τριών φίλων και συμφοιτητών από μία σχολή Καλών Τεχνών της Βόρειας Καρολίνας; Στην περίπτωση των Future Islands, λοιπόν, τους επηρέασε τόσο ώστε να τους πείσει να μετακομίσουν στην - ανήσυχη καλλιτεχνικά- Βαλτιμόρη του Maryland αλλά και να τους βάλει υπό την σκέπη της ενδιαφέρουσας ετικέτας της Wham City.
Οι Arte Fiasco, λοιπόν, έχουν την τιμή να παρουσιάσουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα τους Future Islands. Και αυτό κατά την διάρκεια της πρώτης τους μεγάλης ευρωπαϊκής περιοδείας που θα "περάσει" από 30 πόλεις μέσα σε διάστημα ενός μηνός ακριβώς! Αμέσως μετά το live τους στο Βερολίνο, οι Future Islands θα εμφανιστούν στο 6 D.O.G.S στην Αθήνα για να παρουσιάσουν τόσο το νέο τους δίσκο "In evening air" που κυκλοφόρησε στα τέλη της περασμένης άνοιξης από την Thrill Jockey αλλά όσο και το εξαιρετικά ενδιαφέρον ντεμπούτο τους "Wave like home" που είχε κυκλοφορήσει από την Upset the rhythm το καλοκαίρι του 2008.
Οι Future Islands στέκονται με τις δικές τους ενδιαφέρουσες ιδιαιτερότητες κάπου ανάμεσα στο new wave και το post-punk. Να τι έγραψαν όμως οι ειδικοί για το φαινόμενο Future Islands.
Οι βιαστικοί ας κρατήσουν δύο στοιχεία: 1) Την αιχμηρή παρουσία του frontman-τραγουδιστή Sam Herring με την χαρακτηριστική φωνή, ο οποίος θυμίζει έντονα κάτι από την επιρροή που μπορεί να έχει πάνω στο θεατρικό σανίδι ένας Jack Black και 2) Την άνεσή τους στο να αλλάζουν διαθέσεις και ρυθμούς ξεκινώντας από κάτι αληθινά σπαρακτικό και καταλήγωντας σε ένα έξαλλο ακομπλεξάριστο πάρτυ.
Tinymixtapes
Η μεταγραφή των Future Islands με τον δεύτερο δίσκο τους στην Thrill Jockey είναι πέρα για πέρα δίκαιη καθώς το τρίο από την Βαλτιμόρη είναι ικανό να πείσει και τον πιο επιφυλακτικό ακροατή πως αναζητά την post-wave αισθητική χωρίς ίχνος προσποίησης, γιατί αν είχαν κιθάρες θα ήταν αυθεντικό post-punk υψηλού επιπέδου.
Popmatters
Στην πραγματικότητα, οι Future Islands είναι μία από αυτές τις σπάνιες μπάντες που έχουν το χάρισμα να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους τόσο δισκογραφικά όσο και συναυλιακά. Χωρίς να αποτελούν ένα στουντιακό κατασκεύασμα ή την εκπλήρωση ενός εκρηκτικού live που καλύπτει τις πιθανές μουσικές αδυναμίες του. Όποιον δρόμο κι αν διαλέξετε, η εμπειρία θα σας ανταμείψει. Θα έπρεπε να ξέρετε, όμως, πως οι συναυλίες τους αγγίζουν τα όρια της κάθαρσης.
Pitchfork
Την συναυλία θα ανοίξουν οι Baby Guru, οι οποίοι θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά live το ντεμπούτο άλμπουμ τους που θα κυκλοφορήσει από την Cast-a-blast.
FUTURE ISLANDS (w/ Baby Guru) @ 6 D.O.G.S / Κυριακή 17 Οκτωβρίου / by Arte Fiasco Είσοδος 18 ευρώ / Η πόρτα ανοίγει στις 21.30
www.myspace.com/futureislands
www.myspace.com/babyguruband
www.myspace.com/artefiasco
|
Tο 1954 ο 8χρονος Freddie στάλθηκε στο οικοτροφείο αρρένων St. Peter’s, κοντά στη Βομβάη. Εκεί, αναδεικνύοντας όλο το φάσμα των ταλέντων του, διέπρεψε όχι μόνο σε αθλήματα, όπως το χόκεϊ και το μποξ, αλλά και τις εξαιρετικές καλλιτεχνικές του επιδόσεις. Τότε μάλιστα απέκτησε και το παρατσούκλι «Freddie».
Εκτός από την έφεσή του στο σχεδίου, εμφανής ήταν και η αγάπη του για τη μουσική, αφού είχε συγκροτήσει και μια σχολική μπάντα τους «The Hectics », στους οποίους έπαιζε πιάνο. Ο Freddie πέρασε σχεδόν όλη την παιδική ηλικία του στην Ινδία, ζώντας με την γιαγιά και την θεία του και ολοκλήρωσε την εκπαίδευση του στο σχολείο St. Marys.
To 1962 τελειώνοντας το σχολείο επέστρεψε στη Ζανζιβάρη, από όπου και ξαναέφυγε δύο χρόνια μετά με την οικογένεια του εξαιτίας της επανάστασης, για το Λονδίνο. Στο Feltham του Δυτικού Λονδίνου σπούδασε τέχνες στο Πολυτεχνείο Isleworth και πήρε το δίπλωμα του στις τέχνες και στη γραφιστική από το Kολλέγιο Ealing Art. Την περίοδο εκείνη, τα ακούσματα του περιλαμβάνουν τους The Who, The Beatles, Aretha Franklin, Elvis Presley, The Rolling Stones, Jimi Hendrix, και πολλούς ακόμη.
Μετά από αρκετές περιστασιακές δουλειές – με την αγάπη του για τη μουσική όμως να παραμένει άσβεστη – δημιούργησε το δικό του συγκρότημα, τους Ibex, που μετονομάστηκε σε Wreckage. Αργότερα, συμμετείχε στη μπάντα Sour Milk Sea, η οποία διαλύθηκε στις αρχές του 1970.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς μαζί με τον κιθαρίστα Brian May και τον ντράμερ Roger Taylor συγκρότησε τους «Queen», ενώ την ίδια περίοδο ο Freddie άλλαξε το όνομα του σε « Mercury», κάτι που από πολλούς αποδίδεται στους στίχους του τραγουδιού «My Fairy King» από το πρώτο τους άλμπουμ: «Mother mercury (mercury), look what they’ve done to me, i cannot run i cannot hide».
Τόσο το εν λόγω άλμπουμ, όσο και τα δύο επόμενα «Queen II» και «Sheer Heart Attack» έτυχαν μέτριας αποδοχής από το κοινό. Η επιτυχία για το συγκρότημα έρχεται με το τρίτο σε σειρά άλμπουμ «A Night At the Opera» και το τραγούδι «Bohemian Rapsody», το οποίο παντρεύοντας πρωτότυπα την ροκ μουσική με την όπερα, αποτέλεσε χαρακτηριστικό δείγμα του στιχουργικού ταλέντου του Mercury και παρέμεινε στο Νο.1 των charts στην Αγγλία για 9 εβδομάδες.
Η καταξίωση έρχεται μέσα από τις επόμενες δουλειές του συγκροτήματος: «A day in the Races», «News of the World», «Jazz» και «The Game», με επιτυχίες όπως: «Somebody to love», «We are the champions», «We will rock you» και «Αnother one bites the dust».
Κατ’ εξοχήν παράγοντας της επιτυχίας των Queen αποτέλεσε η σκηνική παρουσία του Mercury στις συναυλίες του συγκροτήματος. «Ασυνήθιστος», «σοκαριστικος» και «γοητευτικός» είναι μερικά μόνο από τα επίθετα που θα μπορούσαν να περιγράψουν τις ζωντανές εμφανίσεις του, ενώ ο David Bowie έχει πει σχετικά: «Προσπέρασε όλους τους υπόλοιπους με τις εμφανίσεις του… και το έφτασε στα άκρα. Έχω βρεθεί σε μια συναυλία του και, όπως λένε, το κοινό κρεμόταν από πάνω του». Συνολικά οι Queen έδωσαν 700 συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο, με το κοινό τους να ξεπερνάει τα 300.000 άτομα.
Την ίδια περίοδο ο Mercury διατηρεί σχέση με τη Mary Austin, από την οποία θα χωρίσει μετά την αποδοχή της ομοφυλοφιλίας του. Ωστόσο καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του θα παραμείνουν στενοί φίλοι, ενώ ο Freddie θα γράψει για εκείνη το κομμάτι «Love of my Life». Το 1985 θα γνωρίσει και θα συνάψει μακροχρόνιο δεσμό με τον κομμωτή Jim Hutton, ενώ λίγο μετά το Πάσχα του 1987 θα διαγνωστεί πως πάσχει από AIDS, κάτι για το οποίο δεν μίλησε ποτέ ανοιχτά, παρά μόνον λίγο πριν πεθάνει.
Ενδιάμεσα, μαζί με τους Queen έχει βγάλει δύο άλμπουμ με πιο επιτυχημένο το «Τhe Works» και το τραγούδι «I want to brake free», ενώ βήματα έχει κάνει και στην σόλο καριέρα του με τα «Mr. Bad guy» και το «Barcelona», το οποίο ηχογράφησε μαζί με τη σοπράνο Montserrat Caballe, η οποία με το ομώνυμο τραγούδι άνοιξε τους Ολυμπιακούς της Βαρκελώνης το 1992.
Η ανεπανάληπτη εμφάνιση του συγκροτήματος στο Live Aid το 1985 και η συναυλία τους στα πλαίσια της περιοδείας Magic Tour το 1986 στο Στάδιο Γουέμπλεϋ θα αποτελέσουν και το τέλος της επιτυχημένης πορείας του. Μόνο δύο φορές θα ξανασυναντηθούν τα μέλη των Queen, με πιο αξιομνημόνευτη το άλμπουμ «Induendo» και το κομμάτι «The Show must go on», με τους στίχους του να φανερώνουν πως ο Mercury είχε πλήρη επίγνωση την εξέλιξης της υγείας του.
Στις 23 Νοεμβρίου του 1991 και μετά από σχεδόν μια πενταετία διάψευσης της νόσου του στον Τύπο, προχωράει σε δηλώσεις έξω από το σπίτι του στο Λονδίνο. Μια μέρα μετά, ο 45χρόνος Freddie Mercury φεύγει από τη ζωή λόγω βρογχικής πνευμονίας, συνέπειας του AIDS και αποτεφρώνεται στο κοιμητήριο Kensal Green.
Κάποια από τα κομμάτια που συνέθεσε ο ίδιος ο Freddie Mercury είναι: «Killer Queen», «Somebody to love», «Good-Old fashioned Lover Boy», «We are the Champions», «Bicycle Race», «Don’t stop me now», «Crazy Little Thing Called Love», «Play the Game».
πηγές : Wikipedia & http://episkiasis.wordpress.com
To «διαστημόπλοιο» των U2 προσγειώθηκε στην Αθήνα και οι Ιρλανδοί ξεσήκωσαν το κοινό, στην πρώτη τους εμφάνιση στην πόλη.
Ήταν, δε, εκεί όλες οι ηλικίες. Και εκείνοι, που είχαν μεγαλώσει με το «Sunday, Bloody Sunday», και οι άλλοι που τους «συνάντησαν» στον δρόμο με το Vertigo.
Στην πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα (είχαν παίξει στη Θεσσαλονίκη το 1997), ήρθαν με το πιο εντυπωσιακό σόου της ιστορίας τους. Την περίφημη κυκλική σκηνή με την πασαρέλα - δακτυλίδι γύρω και την κυλινδρική οθόνη, που το κοινό παρακολουθούσε να απλώνεται, να αλλάζει χρώματα και εικόνες.
Ο Μπόνο και η παρέα του, πάνω σε δυο κινητές γέφυρες, διήνυσαν αποστάσεις, μεταδίδοντας πάθος και ένταση στους θεατές της αρένας και των κερκίδων.
«Get On Your Boots» και «Mysterious Ways», «Where The Streets Have No Name», «With Or Without you», παλιές και νεότερες επιτυχίες του συγκροτήματος, αγαπημένες και του ελληνικού κοινού, πλημμύρισαν το ΟΑΚΑ, με τους θεατές να «ταξιδεύουν» πίσω στο χρόνο.
Τελικά, οι Ιρλανδοί παρουσίασαν και στην Αθήνα ένα σόου, που βασίστηκε όχι μόνο στο ροκ και τη μουσική τους, αλλά και στην τεχνολογία. Γι αυτό χειροκροτήθηκαν από το κοινό ως τη στιγμή, που άναψαν τα φώτα.
Τη Δευτέρα (06/09), το συγκρότημα θα εμφανισθεί στην Κωνσταντινούπολη.
GBH [London, UK]
Hardcore Punk, Punk/New Wave, Punk Metal, British Punk, Anarchist Punk... Μονάχα ένα συγκρότημα θα μπορούσε να γεμίσει το τεράστιο κενό που χάσκει μεταξύ «όρων» που προσδιορίζουν μουσικά ρεύματα και στιλ και «σκόρπιων» λέξεων, παίζοντας ευθέως με τη φωτιά δίχως κάλπικα καμουφλάζ κι ανούσιες πόζες και φέροντας ένα όνομα που αποτελεί πραγματικό θρύλο τα τελευταία 30 περιπετειώδη χρόνια της Γενιάς της Παραμάνας: GBH. Οι πλέον επιφανείς εκπρόσωποι του περίφημου Street Punk σταθμεύουν για μια νύχτα στην Αθήνα, για μία και μοναδική κολασμένη ζωντανή εμφάνιση στο Gagarin 205 έχοντας κρυμένο στις αποσκευές τους ένα ολοκαίνουριο άλμπουμ-δυναμίτη, το πρώτο άλμπουμ με καινούριο υλικό που το συγκρότημα κυκλοφορεί εδώ και 8 ολόκληρα χρόνια! Φέρει τον τίτλο Perfume And Piss και μας κολάει όλους μας στον τοίχο με χαρακτηριστική άνεση, αφού ηχεί όπως ένα ανεπανάληπτο πάνκικο αριστούργημα στη δύση των 70's! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ο Lars Frederiksen των Rancid φέρει την ευθύνη για τα mixes σε τούτο το άλμπουμ, που σηματοδοτεί την έναρξη της συνεργασίας των GBH με την εκπληκτική ετικέτα Hellcat της Epitaph!
Το Σαββατόβραδο της 11ης Δεκεμβρίου 2010 αναμένεται να το θυμόμαστε για πολύ καιρό, καθώς τότε πρόκειται να λάβει σάρκα και οστά μπρος στο Ελληνικό κοινό το στιχάκι που συνήθιζε ο Frederiksen να τραγουδάει στο You Want It, You Got It των Rancid: "I heard G.B.H, I made a decision, punk rock is my religion"...
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 [DOORS OPEN @ 21:00]
@ GAGARIN 205 (Λιοσίων 203-205, Στάση Μετρό «Πλ. Αττικής», τηλ.: 210-8547600-1)
- ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ [ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΕΠΙ ΤΡΙΜΗΝΟ: ΑΠΟ ΑΡΧΕΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΜΕΧΡΙ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ Ή ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ]: 23 ΕΥΡΩ
- ΠΩΛΗΣΗ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ [ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ]: 29 ΕΥΡΩ
ΜΑΘΕ/ΔΙΑΒΑΣΕ/AΚΟΥΣΕ/ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ
GBH: http://www.myspace.com/gbh
Αβέβαιο ήταν το μέλλον των Slipknot ύστερα από τον θάνατο του μπασίστα τους, Paul Gray ωστόσο νέες δηλώσεις βάζουν τα πράγματα στη θέση τους.